- AEMON
- AEMONvir, cuius meminit Ovid. in Ibin hoc versu.Nec tibi si quid amas felicius Aemone cedat.Hic cum Rhodopen filiam turpiter amaret, in montem obduruit una cum ea, Diis talem infamiam vindicantibus Domit. Calacrinus. Egnatius vero ex Euripide scribit, hunc fuisse Creontis filium natum minorem, Menoeci, qui se pro patria devovit, fratrem cui Antigone Oedipi filia desponsata fuerat. Illâ vero patrem in exilium secutâ, Aemon a Sphinge dilaniatus est. Aemon, ut alii tradunt, tantô amore dilexit Antigonem, ut ad mortuae tumulum sese interfecerit. Propert. l. 2. eleg. 8.Quid? non Antigones tumulo Boeotius AemomCorruit ipse suô saucius ense latus?Et sua cum miserae permiscuit ossa puellae,Quâ sine Thebanam noluit ire domum.Item, fil. Deucalionis, vide Aemonia. Item viri nomen, apud Statium, l. 8. Theb. v. 498.Sterneret adversos etiamnum Ismenus Aemon.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.